De Viersprong kent een zeer ongebruikelijk padenpatroon en is, kort omschreven, te opvallend van architectuur om genegeerd te worden. Daarbij is het hoofdgebouw een ontwerp van de Utrechtse architect P.J. Houtzagers en eveneens zeer eigenzinnig van bouwstijl. Hiermee komt, zoals vaak gebruikelijk bij historische tuinen, een duidelijke ensemblewaarde tot stand. Waar Houtzagers het pand ontwerpt in een vroege vorm van Jugendstil met veel symbolieke elementen, heeft de toenmalige eigenaar, jonkheer H.J.M. Van Asch van Wijck, mogelijk symbolieke elementen in de tuinarchitectuur aangebracht. De symboliek riekt aan alle kanten naar vrijmetselarij maar werd in het onderzoek niet onweerlegbaar aangetoond en daarom hierop niet gewaardeerd. Verder weten we dat de jonkheer een fervent Zwitserland ganger was. Dit alles, en natuurlijk nog veel meer, leidde tot een waardering van het park. In de reguliere tuinstijlen moeten we De Viersprong plaatsen in de tijd waarin de buitenplaatsen overgingen naar villa's. Doordat er gemetselde bloembakken waren en enkele tuinmuurtjes zit de tuinstijl tussen het gardeneske en het nieuw architectonische tijdperk. Het gebouw en de tuin zitten beide op de wip in de tijd. Wel permanent te bewonen maar toch nog een buitenplaats. Het maakt de Viersprong in de regio een uniek complex.